Vrijwilligers aan het woord: Cor Dobbelaar

“De reden waarom ik ben begonnen als vrijwilliger is dat ik het belangrijk vind om anderen te helpen”

Cor Dobbelaar ging met pensioen vlak voor de coronapandemie, maar stilzitten was voor hem geen optie. "Ik ben net voor Corona met pensioen gegaan," vertelde hij tijdens een interview, "en ja, dan kon je dus niks doen hè?" Maar voor Cor werd deze periode van inactiviteit juist het begin voor iets nieuws en betekenisvols: vrijwilligerswerk.

Toen in maart 2022 de oorlog in Oekraïne uitbrak, voelde Cor de behoefte om te helpen. "Ik heb toen op een gegeven moment gevraagd om woningen en dergelijke dingen klaar te maken voor mensen." Zijn rol bij Hulst voor Elkaar was hiermee begonnen.

Cor's vrijwilligerswerk is gevarieerd, van praktische hulp tot het organiseren van culturele evenementen. "We hebben afgelopen jaar in januari het Kerstfeest gevierd hier in de basiliek," herinnert hij zich, een evenement dat de Oekraïense orthodoxe kerk erbij betrok. En ook de viering van de Oekraïense Onafhankelijkheidsdag was een speciaal moment, waarbij hij de gemeenschap samenbracht voor een maaltijd en een animatiefilm in twee talen.

Een typische dag voor Cor als vrijwilliger is niet gebonden aan een strikt schema. Hij waardeert de vrijheid die het vrijwilligerswerk biedt en benadrukt dat "je niet te veel gebonden bent." Dit was bijzonder merkbaar in zijn werk met de 'instapper', een busdienst die hij eens per maand op donderdagen rijdt. "Dat is één keer in de maand, dus dat is niet echt een grote belasting."

Cor's verhalen over zijn interacties met de mensen die hij helpt, zijn ontroerend. "Zoals bijvoorbeeld het meemaken van de feestelijke 24 augustus," zegt hij, "dat is dan ook een heel leuk moment." Maar het gaat niet alleen om de georganiseerde evenementen. Het zijn ook de spontane momenten van verbinding, zoals wanneer hij een oudere dame langs haar oude huis rijdt, die hem bijblijven. ‘Die blik op haar gezicht was goud waard.’

De invloed van Cor's werk gaat verder dan de activiteiten zelf. "Je komt in contact met allemaal verschillende mensen," zegt hij, wat zijn wereldbeeld heeft verbreed en hem heeft geholpen nieuwe sociale vaardigheden te ontwikkelen. Zijn vrijwilligerswerk heeft hem geleerd over de diversiteit en achtergronden van mensen, waardoor hij "heel veel over hen leert.”

Cor heeft ook geleerd hoe hij zijn vrijwilligerswerk kan balanceren met zijn andere interesses, zoals bierbrouwen en likeuren maken. "Het grote voordeel is de vrijheid die je hebt," merkt hij op. Hij sluit af met een krachtige boodschap voor degenen die overwegen vrijwilligerswerk te doen: "Draai eens mee. Kijk dan of het je ligt."

Zijn advies voor de gemeente Hulst en voor andere vrijwilligers is even praktisch als filosofisch. Hij gelooft dat vrijwilligerswerk niet als een verplichting zou moeten voelen, maar als een vrij gekozen activiteit die het leven verrijkt.

Het verhaal van Cor Dobbelaar is een weerspiegeling van de essentie van vrijwilligerswerk: tijd en aandacht voor elkaar hebben, het creëren van momenten van vreugde en betekenis, en het bouwen aan een sterkere gemeenschap. "Tijd voor Elkaar is voor mij het leuk bezig zijn en de blije gezichten die je iedere keer weer ziet" zegt hij, en dat is precies wat hij doet.